lift

ไปลาวมา 1 วัน ไปทำงานงานแบบด่วน ไปกลับ ใน 1 วัน
- บินไปลงอุดร ต่อรถ taxi สนามบิน 1000 บาท มาถึงสะพานมิตรภาพ
- ใช้ passport ผ่านได้ไม่ต้อง visa ถ้าไม่มี passport ซื้อตั๋วผ่านได้ ค่าออกจากไทย 20/คน บาท ค่าข้ามสะพาน ไทย-ลาว 20 บาท/คัน
- เข้าลาว แสต๊มป์ passport ต่อคิวซื้อตั๋ว rfid จ่ายค่าผ่านประตูเข้าประเทศ 2000 กีบ หรือจ่ายเงินไทย 10 บาท (ลาวมีประตูไฮเทค ไทยไม่มี)
- ต่อรถจากสะพานเข้าเวียงจันทน์ 500 บาท ส่งถึงโรงแรม
- รถคนขับอยู่ซ้าย
- ประเทศนี้ขับรถเhี้ย มาก มอไซ รถบรรทุกขับ ไม่สน ใจใคร รถตู้ที่มารับ ก็ขับในเลนที่สวนมาเฉยเลย ที่แปลกคือรถที่สวนมาหลบให้และไม่ด่า จอดรถเต็มข้างถนน และบนทางเท้า บลาๆๆ สงสัยประเทศนี้ไม่มีตำรวจ ตอนมีคนมารับ จะคาดเข็มขัดเค้าบอกประเทศนี้เค้าไม่คาดกัน เราบอกคาดไว้ก็ได้ครับ เค้าก็แอบขำนิดๆ
- ไฟแดงรูปคน ตามสี่แยกไม่มีวันเปลียนเป็นสีเขียว และไม่เคยเห็นคนรอให้มันเขียว
- ถึงโรงแรม ibis ถนนน้ำพุ มีคนลาวมารอรับ แต่ไม่จองห้องให้ ให้จองเอง reception พูดภาษาอังกฤษมา คนที่มารับไม่ยอมพูดด้วยให้เราคุยเอง (นึกว่าคนลาวใช้ภาษาอังกฤษคล่อง)
- ฟ้าใส แดดร้อน ลมเย็น ไม่รู้เฉพาะช่วงนี้รึเปล่า
- ใช้เงินกีบ 1 บาท = 260 กีบ วันที่ไป
- คนลาวชอบเงินบาท(คนขับรถมาส่งจากไทยบอก ไม่รู้ทำไมไม่ได้ถาม) แต่เหรียญไม่เอา ไปนี่ไม่ได้แลกเงินไปก่อนเลย จ่ายเงินบาทได้ทอนเป็นเงินกีบ
- ค่าอาหาร ค่าเดินทาง ทุกอย่างแพง
- ยกเว้นเบียร์ลาว(ค่อนข้างถูก)
- ไม่มี 7-eleven
- งานเสร็จเลิกตี 2 หิวมาก กลับโรงแรมมาถามคนที่นั่นว่าหิวมาก มีอะไรขายมั้ย เค้าก็ส่ายหัวแล้วขำหน่อยๆ ไม่มี - -" เลยขอน้ำเปล่าเค้าคนละขวด TT__TT
- มีรถ 3 ล้อเหมือนเมืองไทย แต่โคดแพง ต่อได้นิดหน่อย นั่งรถประมาณกิโลนึง คิด 40000 กีบ ต่อได้เหลือ 30000 (120 บาทไทย)
- อาหารหากินยากมากแถวในเมือง ไม่เห็นมีร้ายขายเท่าไหร่ ตรงข้างโรงแรมมีลานเบียร์ดูไฮโซ ดูราคาแล้วก็ไม่กล้าเข้า (จริงๆ ราคาก็พอๆ กับเมืองไทย แต่พอดีไม่ได้เอาเงินไปไม่กล้าเข้า)
- ฟังภาษาลาวไม่รู้เรื่อง จริงๆ มันก็คล้ายๆ ภาษาไทย แต่พูดยาวๆ ก็แปลไม่ทัน บางคำก็นึกไม่ออกจริงๆ มันคืออัลไล
- ป้ายยาวเกิน 5 คำจะไม่อ่าน อ่านยากมากกกก
- duty free ร้านชื่อดาวเรือง ของถูก ใครๆ มาก็ซื้อเหล่า บุหรี่ที่นี่